like sofabedair

ขันทีน้อยนั้นยังเกลี้ยกล่อมว่า "แล้วกันไปเถอะ ต่อให้นำนางไป ไม่ แน่ว่าจะไต้รับเลือก กลับตอแยศัตรูเช่นนี้ เมื่อถึงเวลาใต้เท้าจี้จะตำหนิ ท่านแล้ว"

หม่าเสี้ยวเว่ยแหงนหน้าหัวร่อกล่าวว่า "หลอกงกง ท่านยังไม่ทราบ หากว่าวันนี้เรายอมก้มหัวเดินออกไป จะสร้างความไม่พอใจแก่ใต้เท้าจี้;

ขันทีน้อยนั้นรับฟังไม่เข้าใจ หม่าเสี้ยวเว่ยแบะปากกล่าวว่า "ไม่ว่า อย่างไรต้องไต้รับเลือก ต่อให้บุตรีมันหน้าตาอัปลักษณ์ เห็นแก่หน้า เฉินอิง พวกเราจะเลือกนางแน่นอน"

หม่าเสี้ยวเว่ยกล่าวพลางม้วนแขนเสื้อขึ้น โถมเข้าไปชี้'หน้า เจ้าของบ้าน ด่าทอว่า โซฟาเป่าลมอเนกประสงค์"ผายลมสุนัขของมารดาท่าน ตำเน่ยตี้ของท่าน หมายความว่าบุตรีท่านเป็นหลานสาวของเฉินอิงหรือ หากท่าตามตำ บอกของท่าน ยกอ้างเครือญาตินั้นเครือญาตินี้ ฝ่าบาทก็ไม่ต้องคัดเลือก ซิวหนี้แล้ว นอกจาก...เฮอะเฮอะ นอกจากบุตรีท่านเป็นลูกสำส่อนของ เฉินอิง ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง"

หากว่าบุตรีของเจ้าของบ้านเป็นลูกสำส่อนของเฉินอิง ไยมิใช่ หมายความว่าเฉินอิงผิดประเวณีกับพี่สาวตนเอง นี่เป็นคำด่าทออันเจ็บ แสบ สร้างความโกรธแค้นแก่เจ้าของบ้านจนหน้าขาวซึด ริม!เปากเขียว คลํ้า ราร้องว่า "เจ้า...เจ้าตัวบัดซบ กล่าววาจาโสโครกอันใด?"

หม่าเสี้ยวเว่ยตวัดมือตบหน้าเจ้าของบ้าน ตามด้วยหนึ่งเท้า ทำ ร้ายจนเจ้าของบ้านล้มลงกับพื้น ลมหายใจแทบขาดท้วงไป

เจ้าหน้าที่ประจำที่ทำการอิ่งเทียนฝ่ความจริงไม่คิดมา เนื่อง เพราะทราบล่วงหน้าว่าเจ้าของบ้านนี้มืส่วนเกี่ยวข้องกับใต้เท้าเฉิน สำนักตูฉาเสี้ยน เบื้องบนกำชับให้ดูแลเป็นพิเศษ ความจริงคิดอ้อมผ่าน บ้านหลังนี้โป มิคาดขันทีน้อยตรวจทานรายชื่อ ยังจำบ้านหลังนื้โค้ ไค้ แด่นำพวกมันมา ยามนี้จำต้องยืนซึมเซาอยู่ค้านข้าง

ขันทีน้อยกลับลอบหัวที่นอนเป่าลม บิ๊กซีร่อในใจ ม่กงกงแห่งค่ายตงฉ่างสั่งให้

รังควานบ้านหลังนี้ ปรากฏว่ามันพอซักนำคนของกรมความมั่นคง แผ่นดินมา ทั้งให้อีกฝ่ายล่วงวู้ความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าของบ้านกับ ใต้เท้าเฉิน ฝ่ายตรงข้ามกัโม่ยอมเลิกรา "เหล่าแหย (นายผู้เฒ่า)',

"แดแด (ฟานพ่อ)''

ที่หลังฉากกั้นปรากฏแม่ลูกคู่หนึ่งโถมออกมา ที่แท้เป็นบุตร

ภรรยาของเจ้าของบ้านแอบฟังอยู่หลังฉากกั้น พอเห็นมันถูกทำร้าย จึง ปรากฏตัวออกมา

หม่าเสี้ยวเว่ยเพ่งตามอง ต้องตากระจ่างวูบกล่าวว่าโซฟาเป่าลม intex "สมเป็นหญิง สาวในหอห้อง กลับหมดจดงดงามนัก นำตัวไป" กล่าวพลางตรงเข้ามา ฉุดคร่านาง

หญิงสาวนั้นรํ่าไห้ทั้งครํ่าครวญ เจ้าของบ้านนอนกับพื้น ยาม กะทันหันลุกไม่ขึ้น จึงแผดเสียงร้องว่า "ขัดขวางมัน อย่าให้มันนำตัว คุณหนูไป"

หม่าเสี้ยวเว่ยมือหนึ่งคร่ากุมหญิงสาวนั้น มือหนึ่งชักดาบปัก วสันต์ออกมา ตวาดว่า "ผู้ใดกล้าเข้ามา เราจะสับร่างผู้นั้น"

ปาวไพรในบ้านชะงักเท้าลงไฝกล้าเข้ามา ได้แต่เบิ่งตาดูหฝาเสี้ยว เว่ยฉุดลากหญิงสาวนั้นออ่กจากบ้าน ขันทีน้อยแอบยิ้มออกมา นุตดึงเจ้า โซฟาลม ราคาถูกหน้าที่ที่ทำการอิงเทียนผู้ติดตามหฝาเสี้ยวเว่ยออกไป